و دمی با حافظ . . .
به نام خدا
بـه تـیـغـم گـر کـشد دستش نگیرم وگــر تــیــرم زنــد مــنــت
پــذیــرم
کــمــان ابــرویــت را گــو بــزن تــیـر کـه پـیـش دسـت و
بـازویـت بـمـیـرم
غـــم گـــیــتــی گــر از پــایــم درآرد بـجـز سـاغـر کـه بـاشـد
دسـتـگـیـرم
بـــرآی ای آفـــتـــاب صـــبــح امــیــد کـه در دسـت شـب هـجـران
اسیرم
بــه فــریــادم رس ای پـیـر خـرابـات بـه یـک جـرعـه جـوانم کن
که پیرم
به گیسوی تو خوردم دوش سوگند کــه مـن از پـای تـو سـر بـر
نـگـیـرم
بــسـوز ایـن خـرقـه تـقـوا تـو حـافـظ کـه گـر آتـش شـوم در وی
نـگـیرم
(حضرت حافظ)
پ ن : اولین وبلاگم را با
حافظ شروع کرده بودم ، بهتر دیدم که اولین مطلب رسمی این وبلاگ را هم با
این رند شیراز شروع کنم .